KoRNO – mój pierwszy rajdn na orientację

Sobota, 26 października 2013 · dodano: 27.10.2013 | Komentarze 6

Pierwszym rajdem na orientację miała być Galicja Orient, ale … nie wyszło ;). Na szczęście miesiąc później było KoRNO :). Do bazy w Kozubniku przyjeżdżamy rano w sobotę po pobudce o 5 rano. Spotkanie z organizatorami i odebranie numerków startowych. O 9.15 następuje odprawa i rozdanie map. Stwierdzamy, że nie malujemy mapy mazakiem, bo to zamazać nam informacje o drogach ;). Po szybkiej analizie stwierdzamy, że robimy najpierw dużą pętlę, a mała z podjazdem na Hrobaczą zostawiamy na koniec.

PK 13 – drzewo
Pierwszy punkt nawigacyjnie prosty. Jedziemy z bazy wzdłuż jeziora, gdzie odbijamy na Żar. Przy parkingu stacji kolejki podbijamy nasz pierwszy punkt. Jako zupełni laicy w tej dziedzinie poznajemy perforator i możliwość stworzenia różnych wzorków za pomocą odpowiedniego ułożenia szpilek – wcześniej zastanawialiśmy się, czy wszędzie będą takie same dziurkacze ;).

Pierwszy punkt © mdudi

PK19 – Pomnik ofiar wypadku
Zjazd z PK13 jazda 948 i podbijamy drugi punkt ;). Jest pięknie, gdyby tylko nie ten wiatr w twarz.

PK17 – zespół piwnic
Gdyby nie KoRNO pewnie nigdy bym tu nie dojechała. W Łękawicy znajdują się piwnice kamienne pochodzące z przełomu XIX i XX wieku, niektóre z nich używane są do dzisiaj. Najpierw szukamy punktu jakieś 100 m za blisko, później jakieś 200 m za daleko, aż w końcu trafiamy.

Piwnice, ale nie te dobre © mdudi

Ule, dużo uli © mdudi

Piwnice te dobre © mdudi

PK16 – sklep – bufet
Z 946 odbijamy do Łysiny. Czeka nas 1,5 km konkretnego podjazdu. Zresztą znak o obowiązku używania łańcuchów na oponach mówi sam za siebie, żaden znak z procentami tego nie oddaje ;).
Na punkcie jest bufet – każdy dostaje butelkę Oshee, sezamki i ciastka – miło :). Przy sklepie spotykamy tubylca, który nachalnie próbuje nam tłumaczyć jak mamy jechać, żeby dowalić innych grupom. Tutaj też zauważamy, że zapomnieliśmy o PK 14 w Ślemieniu :/. Był on na rogu mapy, a ja akurat miałam mapę złożoną – jakbyśmy użyli mazaka, to byśmy o nim nie zapomnieli ;). No cóż – frajerstwo debiutantów ;). Nie mamy ochoty się wracać do tego punktu i robić jeszcze raz podjazdu do Łysiny – 90 minut kary. Po powrocie do domu sprawdziłam, że gminy Ślemień nie miałam zaliczonej – podwójna porażka ;).

PK 20 – drzewo przy skale Zamczysko
Szybki dojazd z PK16. Najpierw za daleko pojechaliśmy zielonym szlakiem, ale chwilę później z góry zauważyliśmy punkt.

Zamczysko © mdudi

PK 15 – pomnik
Przyjemny zjazd zielonym szlakiem chwila asfaltu i kolejny punkt do kolekcji.

PK 18 – Przełęcz
Ostry podjazd z PK 15 – kolejny z serii – łańcuchy na opony obowiązkowe. Po dojeździe do 781 już lajtowy dojazd na przełęcz Kocierską. Z przełęczy pięknym zielonym szlakiem zjeżdżamy na Przełęcz Targanicką. Punkty z dużej pętli zaliczone. Czas na małą pętlę.

Zielony z Kocierskiej © mdudi

Na przełęczy Targanickiej © mdudi

Pogodna pogoda © mdudi

PK1 – Schronisko
Bardzo przyjemny zjazd z przełęczy do Porąbki – piękna droga, drzewa wokół. Ponownie jedziemy odcinek, który robiliśmy rano – jakieś 2km. Zaczynamy naszą walkę na Hrobaczą. Po jakimś 1km podjazdu jest sklep, gdzie tankujmy i wylewamy wodę na twarz, bo słońce nie pomaga na podjeździe. 4,5 i 470m przewyższenia mówi mapa – lekko nie będzie ;). Pod górę nie spotykamy nikogo, jedynie wszyscy zjeżdżają – okazuje się, że to ludzie z trasy rekreacyjnej. Zamotałam się na podjeździe i nie pamiętałam, czy schronisko miało być na 56 czy 57 km, pesymistycznie założyłam 57. 56 km i jest schronisko - ufff :).

KoRNO © mdudi

Widok z Hrobaczej © mdudi

PK4 – drzewo nad urwiskiem
Z Hrobaczej jedziemy czerwonym szlakiem i tutaj trzeba się wbić na azymut po stromym urwisku do kamieniołomu. Odbijamy ze szlaku i jedziemy chwile leśną drogą. Rowery zostawiamy na górze i schodzimy w dół, doszliśmy aż do domów – to jednak nie tu. Do rowerów udaję wrócić się bezbłędnie – punktu nie zaliczamy: 60 minut kary. Wbiliśmy się za daleko na zachód, ale za to gmina Kozy zaliczona ;). Odpuszczamy już ten punkt. Pozostał tylko …

PK3 – ruiny zamku Wołek
Na mapie wyglądało prosto. Jakieś 1 km czerwonym szlakiem, skręt 90stopni w lewo, dojazd do niebieskiego szlaku, przecięcie go, dojazd do niebieskiego rowerowgo i już jesteśmy w domu ;).
A naprawdę było tak ;): po 1 km na czerwonym szlaku skręt w lewo jak to w planach było. Dojeżdżamy do miejsca gdzie powinien być niebieski i go nie ma. Nie jedziemy więc w dół tylko odbijamy w prawo, gdzie spotykamy niebieski szlak. Spotykamy też tu ludzi z pieszej trasy, z którymi próbujemy obczaić jak dotrzeć na punkt. Na mapie żadnych dróg nie ma już zaznaczonych, a tu co chwilę jakąś drogę widzimy ;). Odbijamy w końcu z niebieskiego i z pomocą miejscowych dojeżdżamy do punktu. Niebieski rowerowy jest tylko na mapie :/. Pozostaje szybki zjazd drogą zwózkową i asfaltem do bazy.

Pierwsze zawody na orientację zaliczone :), 2 punkty nie zdobyte, zabawa przednia. Z racji tego, że na Giga były tylko 3 kobiety, dostaję dyplom i medal za zajęcie 3. miejsca :D. Organizacja bardzo dobra, punkty pokrywały się z mapą. Szkoda tylko, że musieliśmy wracać wieczorem do domu. Fajnie byłoby zostać i zintegrować się trochę. Ale na to przyjdzie jeszcze czas :).